|
ประเทศไทยก้าวเข้าสู่สถานการณ์สังคมผู้สูงอายุมาตั้งแต่ปี 2548 และมีอัตราการเพิ่มของประชากรผู้สูงอายุอย่างรวดเร็ว และคาดว่าในปี 2583 จะมีประชากรผู้สูงวัยที่มีอายุ 80 ปีขึ้นไปเพิ่มขึ้นอีกเกือบเท่าตัว
ด้วยความจริงที่ว่าคนยิ่งมีอายุมากขึ้นยิ่งมีโอกาสเสี่ยงต่อความเจ็บป่วย และความพิการหรือช่วยเหลือตัวเองไม่ได้เพิ่มมากขึ้น ในอนาคตเมื่อสังคมไทยมีผู้สูงวัยมากขึ้น ความต้องการการดูแลระยะยาวสําหรับผู้สูงอายุก็จะมากขึ้นเป็นเงาตามตัว
จากความตื่นตัวต่อประเด็นดังกล่าว “โรงเรียนผู้สูงอายุ” ได้กลายเป็นอีกแนวทางในการรับมือกับสถานการณ์ผู้สูงอายุ ปัจจุบันมีการการจัดตั้งโรงเรียนผู้สูงอายุกว่า 1,000 แห่ง ทั่วประเทศโดยมีเป้าหมายคือ การเปิดพื้นที่ทางสังคมและสร้างความสุขให้แก่ผู้สูงอายุ แม้จะได้รับการชื่นชมจากผู้เรียนว่าช่วยให้มีความสุข แต่ก็ยังไม่สามารถเข้าใกล้จุดหมายที่ควรจะเป็นนั่นคือการเป็นเครื่องมือในการพัฒนาทักษะสู่การเป็นผู้สูงอายุที่มีศักยภาพ (Active Aging) ซึ่งต้องให้ความรู้ทั้งในด้านสุขภาพ จิตใจ สังคม อาชีพ และกิจกรรมตามอัธยาศัยของผู้สูงอายุ รวมไปถึงความรู้ที่มีความสําคัญต่อการดําเนินชีวิตในบั้นปลายให้มีความสุข สามารถปรับตัวให้ทันต่อความเปลี่ยนแปลง และสามารถพึ่งพาตนเองได้นานที่สุด
|
.jpg)
.jpg)
.jpg)
1.jpg)
.png)
